- ҷомакан
- [جامه کن]кит. ҷое, ки дар гармоба либосҳоро аз тан мекашанд, рахткан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
кан — [کن] 1. асоси замони ҳозира аз масдари феъли кандан 2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маъноҳои кананда: хоркан, чоҳкан, қабркан, маҳал ва ҷои баровардани чизе: рахткан, ҷомакан, кафшкан, кандашуда: решакан, сангкан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ